"Φωτογραφικές" αναμνήσεις. Πριν 31 χρόνια ακριβώς.

Ιούνιος 1980. Το καλοκαίρι μπροστά μας με ατέλειωτες μέρες διακοπών (ούτε μεσοπρόθεσμα ούτε μακροπρόθεσμα), προετοιμασία με αγορά φιλμ χύμα (για πιο φτηνό), τύλιγμα σε καρούλια αλλά και έτοιμο ilford ασπρόμαυρο, και κανένα έγχρωμο της Kodak, μαντηλάκια και υγρά για καθάρισμα των φακών, και φυσικά ατέλειωτοι τσακωμοί με το έτερον ήμισυ (μου γέμισες όλο το σάκο με τα φωτογραφικά, πού να βάλω τις πετσέτες δεν χωράει τίποτε κ.λ.π. κ.λ.π. που αυτοκίνητο βέβαια.
Το περιοδικό "φωτογραφία" κυκλοφορεί για όλο το καλοκαίρι (Ιούλιο και Αύγουστο) του 1980. Ήταν ο 4ος χρόνος με τιμή 70 δρχ.
Ωραία θέματα που και σήμερα μετά από τόσα χρόνια θα μπορούσαν να σταθούν (κάποια) στην ύλη ενός φωτογραφικού περιοδικού.
Για παράδειγμα ένα καταπληκτικό αφιέρωμα "30 μέρες φωτορεπορτάζ" με αναφορά στο Ιράν, στο Σαν Σαλβατόρ, Κούβα, Ροδεσία και άλλα μέρη μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.

και στην Ελλάδα η αφή της Ολυμπιακής φλόγας για τους ολυμπιακούς της Μόσχας, και κάτω ερείπια από τους σεισμούς στη Μαγνησία.

Άλλα άρθρα: Το ALBUM του Γ. Κ. ΤΙΑΛΙΟΥ του ιστορικού αρχείου Κοζάνης, άρθρο για την ταξιδιωτική φωτογραφία του Σταμάτη Παππά. Άλλο άρθρο για το φωτομοντάζ του Allen Dutton μεταφρασμένο, εισαγωγή στην "ολογραφία" θέμα σχετικά άγνωστο τότε. Αλλά και ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ μ'ένα ποίημα του Κλείτου Κύρου και μια μικρή ανθολόγηση του Σωτήρη Κακίση από τον Δ. Καλοκύρη.
Αντιγράφω:

"ανάμεσα στην  ακινησία των παρατεταγμένων τμημάτων
πηγαινοέρχονται οι φωτογράφοι. είναι η αιτία και ο φόβος
ότι δεν είμαστε μόνοι, κι ούτε η ακινησία μας πραγματική.
ή τουλάχιστον, ότι είναι το ίδιο πραγματική με τη διαρκή
κίνησή τους".

Δύο σελίδες  με τον ετήσιο φωτογραφικό διαγωνισμό της NIKON.

Ένα αφιέρωμα στις ονειρικές φωτογραφίες του YVES PEDRON.

Μικρές Αγγελίες. Μια τοιχογραφία της παράλληλης  "φωτογραφικής αγοράς" στον πρώτο χρόνο της δεκαετίας του 1980.

Ο κ. Λάζαρος από Θεσσαλονίκη πουλάει την PENTAX K1000 με θήκη και αξεσουάρ 16.000 δραχμούλες. Σχετικά λογική τιμή. Την ίδια μηχανή την είχα αγοράσει 22.000 δρχ. το1977. (Απίθανο γράψιμο ο φακός της).
Για να σας δώσω μια εικόνα, το 1981, ως νεοδιορισμένος έπαιρνα μισθό περίπου 12.000 δρχ.
Αυτά για να καταλάβουν μερικοί τι σήμαινε να θέλεις να ασχοληθείς με τη φωτογραφία εκείνα τα χρόνια. Ας σκεφτούμε δε ότι τότε δεν υπήρχαν μικρές μηχανές αξιόλογες όπως σήμερα. Έτσι ένας φωτογράφος ή είχε μια ρεφλέξ ή δεν είχε τίποτε.  (και σήμερα δεν είναι πολύ διαφορετικά βέβαια).

Πάω σε άλλη σελίδα:
Μια διαφήμιση για το KODAK 400. Επανάσταση τότε. Προσέξτε μια λεπτομέρια κάτω αριστερά με το αστεράκι. Γυρνάγαμε τότε το κουμπί των ASA σε μεγαλύτερη τιμή απ΄αυτή που είχε το φιλμ, για να το κάνουμε πιο ευαίσθητο. Αυτό το λέγαμε πουσάρισμα. Όμως στην εμφάνιση θα έπρεπε να βάζαμε διαφορετικούς χρόνους από τους κανονικούς για να βγεί σωστά η φωτογραφία.Αυτό δεν μπορούσε να το κάνει ο καθένας. Ήταν για τους φανατικούς του είδους. Γι αυτό και η KODAK το έβαζε με αστεράκι σαν να μας έκλεινε το μάτι σε μας τους "πονηρούς" Το πουσάρισμα ανάλογα με το φιλμ είχε κάποιο όριο. Με το συγκεκριμένο φιλμ "ξεγελάγαμε" τη μηχανή σαν να είχαμε φιλμ με ευαισθησία 1600 ASA τιμές εξωφρενικές για τότε.

Και μερικές δικές μου από εκείνο το καλοκαίρι στην Πάτμο.

Σ΄ένα εκτυφλωτικό καλοκαίρι η μηχανή τρελαινόταν. Το κοντράστ απόλυτο.

Και μια άποψη της Πάργας.