Το κουρελάκι, η Νομική και οι μετανάστες

Από το blog http://sxoliastesxwrissynora.wordpress.com/

Πέθανε ο Milton Rogovin ο "αιώνιος" φωτογράφος.

Ένας από τους μεγαλύτερους Αμερικανούςφωτογράφους πέθανε σε ηλικία 101 ετών.
Ο Rogovin γεννήθηκε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Το 1938, μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια, εγκαταστάθηκε στο Buffalo (η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της πολιτείας της Νέας Υόρκης) και εξάσκησε το επάγγελμα του οπτικού. Το 1942, παντρεύτηκε την Anne Snetsky.
Ο Rogovin κλήθηκε ενώπιον της βουλής των ΗΠΑ για «αντιαμερικανικές δραστηριότητες» το 1952. Όπως και πολλοί άλλοι Αμερικανοί που ήσαν κομμουνιστές προκάλεσε την προσοχή της επιτροπής στη μεταπολεμική περίοδο, και στιγματίστηκε ως κάποιος που είναι «επικίνδυνος και ανεύθυνος».
Το περιστατικό αυτό οδήγησε τον Rogovin να στραφεί προς τη φωτογραφία ως μέσο έκφρασης. Ήταν ένας τρόπος για να μιλήσει για την αξία και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων που ζουν κάτω από δύσκολες συνθήκες, συχνά σε κοπιώδη χειρονακτικά επαγγέλματα που δεν προκαλούν την προσοχή των επίσημων ΜΜΕ. Ο Rogovin ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, τράβηξε πολλά πορτρέτα εργαζομένων και των οικογενειών τους σε πολλές χώρες. Το πιο χαρακτηριστικό έργο του είναι το «The Forgotten Ones» διαδοχικά πορτρέτα από εκατό οικογένειες που κατοικούν στην φτωχογειτονιά του Buffalo, Lower West Side. Το έργο ξεκίνησε το 1972 και ολοκληρώθηκε το 2003, όταν ο Rogovin ήταν 93 ετών.

Ο Rogovin πέθανε στις 18 Ιανουαρίου 2011, στα 101 γενεθλία του.
Μερικές από τις φωτογραφίες του.

Βλέπε και http://www.miltonrogovin.com/photoseries/churches.html
http://www.miltonrogovin.com/photoseries/chile.html
http://www.miltonrogovin.com/photoseries/eastside.html

Χρώματα

και δοκιμές.

Δυάρι; Τριάρι;

με δύο τουλέτες; Να έχει ωραία θέα; Δεν ξέρω αν έχει και τζάκι, τζακούζι κ.λ.π.

Χριστουγεννιάτικη Αθήνα (Πίσω από την κουρτίνα. Μέρος Β' και χειρότερο)

"Κι ά σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ'ακούς γλυκότερα , κι η φρίκη
δεν κουβεντιάζεται γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει.
Στάζει τη μέρα στάζει στον ύπνο
μνησιπήμων πόνος."
(Γ. Σεφέρης- ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΟΣ Β')

Χθες έβαλα "τα καλά μου" και πήγα στο θέατρο. Μια συγκλονιστική παράσταση. Θέατρο Βασιλάκου με την Μεντή στο ρόλο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου. Έγραψα συγκλονιστική. Νομίζω δεν υπάρχει άλλη λέξη να την περιγράψω. Μη χάσετε αυτή την παράσταση.

 Όμως πίσω από την κουρτίνα. Όχι απλώς άνθρωποι και σκουπίδια. Αλλά....